In nomine sancte et individue Trinitatis. Ludwicus, gratia Dei rex. Si fidelium nostrorum justis rectisque postulationibus adquiescentes, aurem nostre serenitatis accommodamus, eorumque utilitatibus providendo subvenimus, more[m] imitamur predecessorum nostrorum regum piorum, et ob id in nostris obsequiis hilariores, immo ferventiores efficiuntur. Quapropter omnium sanctę Dei ecclesię nostrorumque fidelium presentium scilicet et futurorum universitati, notum fore cupimus quoniam quidam inclitus comes, nomine Hugo, filius Ricardi comitis, nostram cernue audiens excellentiam, enixius postulavit quatinus cuidam fideli nostro, nomine Aimoni, quasdam res de comitatu Lugdunensi consistentes in comitatu Matisconensi, in villa quę dicitur Cavineas, hoc est inter totum mansi XXX cum ecclesia, ac terris arabilibus, cultis et incultis, vineis, ortis, pascuis, silvis, aquis aquarumve decursibus, mancipiis utriusque sexus, per preceptum auctoritatis nostre, jure hereditario ei concederemus. Cujus precibus assensum prebentes, hoc serenitatis nostre preceptum fieri decrevimus, per quod predictus fidelis noster Aymo easdem res futuris temporibus quieto et securo ordine possidere valeat absque ullius contradictione. Et ut hec nostre preceptionis auctoritas nostris futurisque temporibus inconvulsam atque inviolabilem obtineat firmitatem, manu nostra subter roborantes, anuli nostri impressione insigniri jussimus. Signum Ludwici, serenissimi regis. Arnulfus notarius, ad vicem Raganfredi archicancellarii, recongnovi. Actum est hoc preceptum apud Viennam civitatem, anno incarnationis Dominice DCCCC, indictione II, anno primo regnante Ludovico gloriosissimo rege.