Præceptum Ludovici imperatoris quo dat mancipia quædam Bononi fideli suo.
Gracia inviolate venerande Trinitatis. Hludwicus, gracia Dei imperator augustus. Dignum est ut imperialis magestas propincorum ac fidelium suorum peticionibus oportuna prebeat beneficia, eorumque utilitatibus pietatisve provideat auxilio, quatinus eos sublevando promtiores reddat erga sua obsequia. Proinde omnium fidelium sancte Dei ecclesie nostrorumque, presencium videlicet ac futurorum, noverit industria, quod dilectissimus filius noster, Karolus, nostram supliciter expetiit excellenciam ut mancipia nostra Aymericum, et Constanciam, [et Fluduinum], quicquid ab ac die et deinceps adquirere potuerint, cuidam fideli nostro Bononi auctoritate nostre largitatis concederemus jure proprietario. Cujus postulacioni libentissime annuentes, ut predictum fidelem nostrum amodo promciorem et fideliorem in nostrum abeamus servicium, hoc serenitatis nostre preceptum fieri censuimus, ac de nostro jure in jus et dominacione ipsius perenniter transfundimus. Si quis sane huic nostre auctoritati resistere et contradicere voluerit, auri libras III persolvat, medietatem palacio nostro, et medietatem ei cui vim intulerit; [et ut hec nostre largicionis] auctoritas cunctis temporibus inconvulsam obtineat firmitatem, manu propria subterfirmavimus, [et anuli nostri impressione insignire] jussimus. S. [Ludwici], piissimi imperatoris augusti. Elias, gracia Dei humilis diaconus, ad vicem Alexandri, archicancellarii, recognovit. Actum Vienne publice, anno Dominice incarna
cionis DCCCCXXIIII, III nonas junii, imperii domni nostri Ludwuici anno XXIII.
(Au dos:) Preceptum Ludovici imperatoris. Karolus petiit ut mancipia nostra Aymericum, etc.