Quisquis divino amore conpunctus, tremendi necnon examen formidans, aliquid de suis rebus seu facultatibus locis sanctorum pro remedio anime sue condonare voluerit, sciat procul dubio se pro terrenis celestia adepturum. Ob hoc igitur ego, in Dei nomine, Eduardus, hoc ipsum apud me retractans, dono aliquid de rebus meis Cluniaco cœnobio, cui preest domnus Odo, venerabilis abbas, cum turba sibi monachorum credita: hoc est vinea et curtile que Gontildi adquisivi; terminatur autem a mane via publica, a sero similiter, a medio die terra Gozeildis, a sercio terra Sancti Marcelli; et in alio loco alia vinea et curtile que terminantur a mane terra Sancti Marcelli, a sero terra Teduini cum heredibus suis, a medio die via publica, a sercio terra Eduardi. Sunt vero ipse res site in pago Matiscense, in villa Prisciaco. Totum et ad integrum cum omnibus suprapositis a die presenti dono, pro remedio anime meæ et pro anima uxoris mee Girburgis, ut Deus omnipotens heredes regni celorum nos efficiat. Si quis vero, quod futurum esse non credo, ego (quod absit!) aut ulla intromissa persona, contra hanc donationem aliquam calumpniam generare presumpserit, primitus iram Dei incurrat, et contrarietatem Sancti Petri incurrat, et omnis petitio ejus evacuata remaneat, insuper cum cogenti fisco auri libras IIII coactus exsolvat, et hec donatio semper firma permaneat, stipulatione subnixa. S. Eduardi, qui hanc donationem firmare et fieri rogavit. S. Bovonis. S. Rodulfi. S. Deodati. S. Ugonis. S. Ermengarii. S. Celestis. S. Ermenberti.