Divina largitate sancitum est ut de rebus transitoriis eterna valeat merces promereri. Quapropter ego, in Dei nomine, Arleboldus et uxor mea Alindrada, venturi juditii examen precaventes presentisque seculi crebrescentes ruinas pertimescentes, divina pietate conpuncti, pro nostrorum remissione peccatorum et genitorum vel fratrum, seu omnium parentum nostrorum, atque omnium fidelium christianorum, donamus aliquid de rebus juris nostrę proprietatis Deo et sanctis apostolis ejus Petro et Paulo, monasterio videlicet Cluniaco, cui domnus Odo abba preesse videtur; hoc est vinea in Marchesutio; terminatur ipsa vinea ab oriente via publica, a meridie terra Iberti, ab occidente Arcrim cum suis heredibus, ab aquilone via publica. Infra istas terminationes, totum ad integrum tradimus et transfundimus. Et in Rofiaco villa curtilum indominicatum cum duobus mancipiis, Grimaldo scilicet et Sirifredo cum uxore sua; terminatur ipse curtilus a mane via publica, a meridie prato de ipsa hereditate, a sero terra Sancti Germani, a circio terra Bernerii. Infra has terminationes, totum ad integrum donamus atque tranfundimus, et omnia quę ad ipsum curtilum pertinent, hoc est: campi, prata, curtiferi, vineæ, omnia et ex omnibus; etiam vineam quæ est in Monte, et alias res quesitas vel inquirendas, totum a die presenti tradimus atque transfundimus. Si quis forte (quod absit!) aliquam concussionem inferre temptaverit, primum quidem iram Dei omnipotentis incurrat, auferatque Deus partem ejus de terra viventium, deleatque ejus nomen de libro vitæ, a liminibus quoque æcclesiarum et a consortio christianorum extraneus habeatur, et cui litem intulerit auri libras X coactus exsolvat, et hæc donatio semper inconvulsa permaneat, stipulatione subnixa. S. Arlebaldi et uxoris ejus Alindradę, qui hanc cartam fieri et firmare rogaverunt. S. Danielis. S. Freholonis. S. Bernoini. S. Thelanni.