Charta qua Giso dat Adalgerio, filio suo, vineam et campum in villa Crucilia.
Dilecto filio meo Adalgerio, ego, Gis, genitor tuus, in pro amore et bone voluntate que contra te abeo, in pro ipsa amore dono tibi vinea
et campo, in pago Matisconense, in agro Donziacense, in ipsa villa, ubi a Crucilia vocat; terminet de uno latus via puplica, in alio reo current, in uno front terre Deodalt, in alio increpito; infre istas terminaciones, de illa vinea que aviniata fuerit odie, quamdiu Gisus viverit, usum et fructum abead, et post suo discesso Adalgerio sacerdote perveniad,
{corr: perveniat} et post suo discesso ad Sancto Petro de Cluniago perveniad;
{corr: perveniat} et de illo campo facias post isto die quidquid facere volueris in omnibus. Si quis vero, si ego ipsius, aut ullus omo, venire temtare voluerit, de auro libera media componat. Actum Seduno castello, atrio Sancto Feriolo vico. S. Gisono, qui pro amore donacione ista fierit et firmare rogavit. S. Gisono. S. Giperio. S. Maingot. S. Odolgot. S. Mainbalt. S. Francono. S. Oterio. S. Leosbran. S. Guandalgerio. S. Annono. S. Folcalt. S. Ingelfredo. S. Mainfredo. S. Teotono. Ego Deodatus rogatus esceripsit, datavit die martis, annos X rengnante Lodovic rege.
(Au dos:) Adalgier in Donci.