«Derelin[quit] omo patre et matre et aderebit sibi uxsore sua, et erunt duo in carne una. Quot Deus conjunxit omo non separat.» Dilecta adque multum admabile esponsa mea, nomine Rihelt, igitur ego, in Dei nomine, Rainulfus, esponsus tuus, dum per voluntate Dei et per voluntate parentorum nostrorum tibi legibus esponsavi, et pro quot nos Deus omnipotens a legitimo conjugio nos juncxit, propterea dono tibi in esponçalicio aliquit de res meas qui sunt in pago Viennense, in agro Comuniacense, in villa qui nominantur Calvatis; est vinea qui terminat de uno latus terra Engelbert, de alio latus terra Odone et ad uxsore sua Vualdane, in uno fronte terra Ilisanne, in alio fronte via publica. Et dono tibi in Cuberia, inter duos pontes, manso ino {corr: ipso} simult {corr: simul} au {corr: cum} sol terre; qui terminat de uno latus via publica, de alio latus terra Luciane, de tercia parte terra Sancti Severe, de quarta parte muro antico de Vianna civitate; infra as fines et terminaciones, una cum arboribus et omnem suprapositum, et exsivis, in esponsalicio tibi dono, sicut lex romana commemorat, ad abendi, vendendi, seu licet comutandi. Et si ego ipse, au ullus omo, qui contra anc donacione ista inquietare presumserit, non valead et vindicare quot repetit, set insuper sit culpabilis, et impleturus una cum fisco tantum et alium tantum quantum ista donacio meliorata valuerat; et ec omnis presens donacio ista omnique tempore firma permanead, cum stipulacione subnixa. S. Rainulfo, qui esponçalicio isto fieri et firmare rogavit. S. Dotone. S. Bertranno. S. Costancione. S. Glorioso. S. Balsemodo. S. Augerio. S. alio Costancione. Ego Bernardus rogatus donacione ista secripsit, datavit die sabato, in mense junio, anno VIIII regnante Gondrado rege.