Sacrosanctę ecclesię Dei et Sancti Petri, hoc est cenobio Cluniacensi. In Dei nomine, ego Berengarius, vir devotus et humilis famulus, o donne Aimarde abbas, et o seniores Cluniacenses, per commutationem quę utrisque nobis placuit, ex jusione donni Hugonis ducis, dono vobis servos quorum hec sunt nomina: Andreas et Amalbergis, uxor ejus, et infantes eorum, Lanbertus, Juliva, Dominicus, Maria, Otgerius, Osanna, Adalbertus, cum suo manso vel omnibus que posidet, Armarus cum omnibus que tenet, Grimaldus, Rotrudis; vobis vero, o donne abba et monachis vestris, per jam dictam commutationem dare mihi servum, nomine Azonem, cum uxore sua et liberis; et hii servi non sunt fugitivi, neque captivi, sed mente et corpore sani. Quod si aliquis de vobis causatur contra me, quasi qui durius agam, ecce dono duos pro uno, duos inquam pro uno. Si quis, quod futurum esse [non] credo, tamen si vel ego, vel aliquis de heredibus meis, temptaverit aliquando commutationem istam calumpniari, et a me sive a succe[sso]ribus meis atque nepotibus defensata non fuerit, nos rei et culpabiles erimus; invasor aut[em], quisquis ille fuerit, libras IIII de auro componat, et hec commutatio firma et inconvulsa permaneat, cum stipulatione subnixa. S. Berengarii, qui commutationem fieri et firmari rogavit. S. Atenoldi, qui ex integro laudavit. S. Adalardi. S. Alexandri. S. Titi. S. Gozelmi. S. Archenbaldi. S. Morundi. S. Simonis. S. Bernonis. S. Vuirardi. Ego Constantius rogatus scripsi et datavi, secunda, in mense julio, anno X regnante Conrado rege.