Sacro Cluniacensi monasterio quod est constructum in honore beatorum apostolorum Petri et Pauli, cui domnus Aimardus preest. Ego Bernardus presbiter, pio amore et bona voluntate, pro remedio anime meę et parentum meorum, dono unam vineam in pago Matisconensi, in agro Fabriacensi, in villa Marchisoilo; que vinea terminatur ita: de uno latere ad ipsam casam Dei pertinens, hoc est ad Cluniacum, de alio latere terra Mamerii, de una fronte terra Haigadi. Infra istas terminationes, totum ad integrum dono jam dicto monasterio Cluniaco, ut seniores ejusdem loci sancto Petro servientes post hunc [diem] faciant de hoc dato quicquid melius voluerint. Quod si forte ego, aut ullus homo, aut aliquis de heredibus meis extiterit aliquando, qui donationem istam contradicere aut perturbare velit, ad hoc non valeat adtingere, sed reus duas libras de auro componat. Actum apud Marchisoilum villam. S. Bernardi presbiteri, qui donationem fecit et firmare rogavit. S. Gerardi, Ainardi, Anastasii, Constabuli, Girberti, Aribaldi. Ego Deodatus scripsi, datavi die dominico, in mense januario, anno XVII regnante Ludovico rege.