Charta qua Umbertus res suas in villa Crosiago monasterio Cluniacensi dat.
Domino sacro monesterio Sancto Petro de Cluniago, cum domno Emart abato, cum monahis servientes Sancto Petro, ego Umbertus, in pro amore et bone voluntate, et pro remedium anime mee, et pro remedium anima genitore meo Rodincco condam, dono ad ipsa casa Dei aliquit de res meas in pago Matisconense, in finem Fabriacense, in villa Crosiago, curtilis, et vineis, et campis, et pratis, res meas perinquisitas quiquid ad ipsos curtilos aspiciunt; totum ad integrum dono ad ipsa casa Dei, in eorum racione, dum modo Unbertus vivit, usum et fructum abeat, et post suo discesso ad ipsa casa Dei perveniad.
{corr: perveniat} Si quis vero, nullum contradicentem, et omniaque anno sestarios duos de vino et dat in vestitura, et faciant actores Sancto Petro post illo die quidquid facere voluerint in omnibus. Si quis vero, nullum contradicentem, si ego ipsius, aut ullus omo, tentare voluerit, de auro liberas III cumponet. Actum atrio Sancto Sulpicio. [S. Umberti], qui pro amore usuaria ista fecerit et firmare rogavit. S. Egenono. S. Sethranni. S. Allono. S. Bertranni. S. Leodgeri. S. Unbert. S. Ragenart. S. Geroart. S. Andreo. S. Ornado. S. Rihart. S. Folcoino. Ego Deodatus rogatus
datavit die lunis, in mense aprelio, annos XVII rengnante Lodovic rege.
(Au dos:) Unbertus in Crusiago.