Charta qua Leotardus et uxor ejus Elisabeth vineam [in Arpagiaco?] monasterio Cluniacensi dant.
Sacrosancto et exorabili loco in honore Dei et beatorum aposto
lorum Petri et Pauli consecrato, Cluniaco monasterio, ubi donnus Hemardus abba preesse videtur. Nos igitur, in Dei nomine, Leotardus et uxor mea Helisabet donamus ad eundum
(sic) locum aliquid de rebus nostris, donatumque in perpetuum esse volumus; hoc est vinea cum supraposito, quę terminat a mane molaris finalis, a medio die via publica, a sero et a cercio terra Sancti Martini. Infra istas terminationes, totum et ad integrum donamus pro remedio animarum nostrarum et parentum nostrorum et omnium fidelium christianorum, ea ratione ut, quandiu advixerimus, teneamus et possideamus, et annis singulis prefati monasterii rectores duos sextarios vini in vestitura recipiant; post discessum vero nostrum, predictę res ad prefatum locum perveniant. Si quis vero [contra] hanc donationem calumpniam inferre temptaverit, primitus iram Dei omnipotentis incurrat, insuper et cum cogenti fisco auri libras X coactus exsolvat, et hęc donatio firma semper et stabilis permaneat, cum stipulatione subnexa. S. Leotardi et Helisabet, qui hanc donationis cartam fieri et firmare rogaverunt. S. Leotrici. S. Romaldi. S. Ebrardi. S. Adalberti. S. Airici. Rodulfus scripsit V kalendas januarii, anno XVIII regnante Ludovico rege.