Qualis autem vel quanta unicuique homini ex rebus suis concessa sit potestas in dando vel in vendendo seu in caucionem mittendo, sive liber sit sive servus, nullus ignorat qui leges piissimorum imperatorum planiter novit. Quapropter ego Paschalis et uxor mea Ingelburga coegit nos necessitas, et propria crevit voluntas ut quandam vineam nostram cuidam venerabili viro, Ademaro nomine, in caucionem mitterem pro solidos quadraginta usque ad annos XX; quod ita fecimus. Est autem ipsa vinea sita in pago Viennensi, in parrechia videlicet Sancti Cirici, in villula que vocatur Comella, prope Rodanum fluvium, que habet in uno latere perticas XX, in altero latere perticas XX et pedes VII, in uno fronte perticas VIIII, in altero fronte perticas IIII; terminatur autem hec eadem vinea in uno latere Rodano currente, in altero latere terra Sancti Mauricii, in uno fronte terra Varmerii, in altero fronte terra ipsius Paschalis. Infra has fines vel as terminaciones, quitquit visus sum habere prenominato viro in caucione mittimus, ea racione ut si ad annos viginti ipsos quadraginta solidos cum conquisto, sicut per unumquemque annum levaverint, vobis in denariis reddere potuerimus, ipsa vinea ad nostram redeat potestatem. Quod si ad annos XX ipsos quadraginta solidos, cum suo conquisto, reddere non potuerimus, in ipsa caucione permaneat, donec eam redimere possimus. S. Paschalis, qui hanc caucionem fieri et firmare rogavit. S. Ingelburga, uxoris ejus, que in omnibus consensit. S. Ingelardi. S. Edeberti. S. Abolino. S. Aymaino. Ego Siefredus levita hanc caucionem scripsi, datavi kalendas aprilis, regnante domno Chuonrado.