Charta qua Soficia dat monasterio Cluniacensi, pro remedio animæ suæ et filii sui Duranni, res suas in agro Dunziacense.
Domino fratribus Sancto Petro et Sancto Paulle et Maolo, domni abati de Cluniago. Ego Soficiane, in pro amore et bone voluntate, et pro remedium anime mee et filio meo Duranno, pro ipsa amore et bone voluntate dono Sancto Petro et Sancto Paulle et Maolo domni aba, campo qui es situs in pago Matisconense, in agro Donciacense, ubi a la Genevrea vocat; terminat de unu latus terre Gissono, de alio latus terre Girber, de tercio par increpito, a cercio par terre Gontar. Infre istas terminaciones, la mea parcionem vobis dono. Et dono vobis alio campo, ubi a la Rolie vocat; la mea parcionem vobis dono. Et dono vobis prato, ubi a Lon Prao vocat, la mea parcionem vobis dono in locum anime mee et Duranno cedo, trao adque transfundimus, et faciatis pos isto die quidquid facere volueritis in omnibus. Si quis vero, nullum contradicentem, si ego nos ipsi, au ullus omo, au ullus de eredibus meis, venire temtare, de auro libera uncia una componet. Actum Donciago villa pullice. S. Soficiane, qui ista elemosinant fieri et firmare rogavit, in tale tinore dommodo Sofiane vivit, usum et fructum abead, et pos suo discesso ad casio Dei et Sancti Petri et Sancto Plaulo perveniet. S. Gontteri. S. Obber. S. Eldino. S. Dominico. S. item alio Obber. S. et alio S. Dominico. S. Gontar. Ego Leotardus sacerdus
{corr: sacerdos} rogatus escrisit, datavit die veneris, in mense julio, annos VII rennantte Lotterio rege.