Providentia divina sciens hominem non posse sine contagione vivere, et hoc ei ex culpa primi parentis accidit, ut volens, nolens, cotidie ad peccatum proruat, sed Deus omnipotens hoc ei pietate sua concessit ut post lapsum veniam ei concederetur, si penitentiam agere vellet. Unde ego Teuza dono aliquid de rebus meis ad Cluniacum monasterium, pro remedio animę mee et filii mei Adalberti; quę res sunt sitę in comitatu Belnensi: hoc sunt mansi duo, cum vineis, pratis, terris, aquis aquarumve decursibus, servis et ancillis utriusque sexus, quorum unus vocatur Adaardus, cum uxore sua et infantibus eorum, et omnia quęque habere visi sumus in villa Alceia, quesitum et inquirendum, omnia ad predictum locum Cluniacum donamus. S. Teuze, qui hanc proscriptionem fieri jussit. S. Evrardi. S. Errulfi. S. Maimbodi. S. Adraldi. S. Giraldi. S. Oggerii. S. Arduini. S. Rannoldi. S. Girardi. S. Maimberti. S. Bernardi. S. Rannoldi. Ego Ingerbaldus levita scripsi anno VIII regnante Glotario rege, feria II, mense aprili.