Mundi terminum adpropinquante, ruini[s] crebescentibus (sic), jam signa certe manifestantur. Idcirco ego, in Dei nomen, Adalardus, subdiaconus Sancti Vincenti, considerans gravitudinem peccatorum meorum, et reminiscens bonitatem Dei dicentis: «Date elemosinam,» et «sicut aqua extinguit ignem, ita elemosina extinguit peccatum,» dono eciam alodum scilicet pro remedium anime meæ et pro remedium anima Duranno, et in pro remedium animas ad patrem meum et matrem meam, dono Sancti Petri de Cluniaco, et dono abbato Maiolo et suis monachis ibidem Deo servientibus, qui est in pago Cavilonensi, in villas Colonias; terminat ipsa vinea de uno latus et uno front de ipsa hereditate, et de alio latus Eldoerana, et de alio frunt via. Et dono tibi alias res quiquit in ipsa villa aspicit, quiquit visi fuimus habere aut possidere, totum ad integrum vobis dono adque transfundo. Si quis vero, si ego ipse, ad ullus de eredibus meis, aut ulla emissa persona qui ista carta calumniare voluerit, fisco auro uncias quinque conponat, et ec donacio umnique tempore firma stabilis permaneat, istipulacione sumnixa. Actum monasterio Sancti Petri fuit corroborata. S. Adalardus, qui donacione fierit et firmare rogavit. S. Gunterio et fratri suo, qui consenserunt. S. Lanberti, comitis. S. Sigefredi. S. Aldoni. S. Rodulfi. S. Elgodi.