Charta qua Davit dat uxori suæ dominicæ curtilum in villa Ibiaco et vineam in Calo.
Dilecta uxore mea, nomen Dominica. Ego Davit, senior tuus, pro amore et bone volencia que contra te abeo, propter amore dono tibi
curtilo cum maso et vinea simul tenente: est in pago Matisconense, in agro Ipgiacense, in villa Ibiaco, a Mulneto vocat, qui terminat a mane terra Sancti Estefani, a medio die francorum et de ipsa hereditate, a sero Sancta Maria, a cercio via pullica; infra isto terminio, parcione mea que mihi odie advenerit, totum tibi dono, et dono tibi vinea in Calo vocat: terminat de totas partes de ipsa ereditate; infra isto terminio totum tibi dono. Dummodo simul vivimus, usum et fructum abeamus; qualis par patrem suum supravixerit, abeat et possideat, et faciat quid vult. Si quis contradixerit, auri libram solvat et firma sit. S. Davit, qui fierit et firmare rogavit. S. Dominico, Bernoenus, Bernoar, alio Bernoar, Giverio, Aglol, Joan. Ego Eyminius, presbiter, III kal. julii, annos XXI tempore Loterio rege.
(Au dos:) Sponsalicium David in Itgiaco.