Johannes episcopus, servus servorum Dei, karissimo ac spirituali in Domino Jesu Christo filio Garino, sanctissimo abbati, tuisque successoribus in monasterio nostro Lesato Deo rite servientibus in perpetuum. Summam gerentes curam ac sollicitudinem venerabilium locorum, quantum ex divino adjutorio nobis possibilitas datur, de eorum perseverantia studere debemus. Tali namque studio et clementia divina placatur, et stabilitas ecclesiarum Dei continuatur, tam pro animabus Romanę sedis pontificum, sive regum ceterorumque principum, seu cunctis protegentibus Christo sanctęquę ęcclesię inherentibus instituta subjacere non renueremus, ut in futuro perpetuam habeamus salvam et indeficientem mercedem; tradimus et corroboramus religiositati tuę regimen abbatiarum nostrarum quinque: videlicet Sancti Petri Lesatensi, [in] comitatu Tholosanensi; monasterium Sancti Hylarii, in comitatu Carcasense; verum etiam monasterium Sancti Michaelis archangeli, situm in valle Confluenti; immo monasterium Sancti Petri qui dicitur Carnensis, simulque monasterium Sanctę Marię Electensi, in comitatu Redensi; cunctaque predicta monasteria in integrum confirmantes corroborantesque, tibi et per te eidem sacro monasterio, omnes res omniaque jura quę in eis a primordio fundationis eorum et usque nunc quolibet modo pertinere probantur, id est generaliter terras, vineas, casales, fundos, predia, rura, castella, munitiones, casas, menia, ortos, molendinos, piscarias, colonias, mansos, servos, et ancillas, peculia et supellectilia, jam dicta monasteria cum omni integritate et undique inibi pertinentia, tibi tuisque successoribus concedimus atque confirmamus, denique tuoque concessu nostrę auctoritatis horum abbatum qui in prefata monasteria ordinati sunt, cum summa securitate, cum Dei timore perfruantur ac defendant: scilicet Benedictus abbas monasterii Sancti Petri Lesatensis, Sancti Hylarii et Sanctę Marię Electensi, et abbas Hugo Sancti Petri Garnensi, et Sancti Michaelis archangeli abbas Gifredus possessor; ita ut sub tua ditione ac defensione semper persistant, a presenti sexta indicione diebus vestrę vitę vestrisque successoribus usque in finem seculi detinendum. Unde nos, quod justum est cognoscentes, vestręque pię peticioni liberalitate paterna faventes, tam prescripta monasteria, quam omnes res ad ipsa undecunque pertinentes, utrarumque omnia quę episcoporum reliquorumque secularium hominum potestate, lite remota, sub tuo usu, dum hujus luce seculi frui videberis, et postmodum successorum tuorum abbatum, jure perhenni persistere decernimus; ut de his que ab Italię regibus, principibus, cunctisque Deum timentibus ibi concessa sunt, nulla qualibet occasione vel alicujus scriptionis titulo omnino imminuatur, quatinus in Dei laudibus conversantes, pro incolumitate nostra et clementissimi imperatoris ac totius ęcclesię liberis Dominum valeant deprecari. Nullus etiam episcoporum aut quilibet abbatum seu vicinarum ęcclesiarum quilibet sacerdos in eadem monasteria jus sibi ęcclesiasticum aliquomodo vendicet ac defendat, nisi forte a patre monasterii vel fratribus pro negocio aliquo fuerit invitatus. Si vero, quod non optamus, monachi in prelibatis monasteriis vel abbates constituti, tepidi in Dei amore aut prevaricatores regule conspiciuntur existere, a te tuisque successoribus abbates corrigendos instituimus. Abbatem vero eisdem monasteriis non alius, sed quem dignum moribus atque aptum monachicę disciplinę, communi consensu congregatio tota poposcerit ordinari, et eum sicut sanctorum Patrum dicta referunt, sine mundano et corruptibili munere consecrari monemus ac precipimus; ne tantę cupiditatis errore, animę quę Deo salvandę sunt pereant, et per rapacitatis avariciam lividus eos serpens venenis inficiat, quod Spiritus sancti gratia irrigante debuerant salvari. Si autem pro tanta talique consecratione contra priorum sanctorum dogmata aliquod donum vel premium qualibet occasione petitum fuerit, et aliter fieri nequierit, tunc electo abbati fuerit et licitum sine ullius mortalis impedimento apostolica consecratione et benedictione, cujus ipsa monasteria prostrata sunt, fideliter petere et sine dubio feliciter consecrare. Immo ut nullus cujuscunque sit dignitatis et potestati, virorum vel etiam mulierum audeat ibi presacratissime monasteria de omnibus rebus sibi pertinentibus molestari aut injuste inquietari vel divestiri, quatenus omnipotenti Deo ibidem famulantibus quiete et intolerabiliter semper liceat monastice conversationis vitam perducere. Hanc autem scriptorum nostrorum paginam omni in futuro tempore a te vel post te abbatibus preordinatis in predicta monasteria succedentibus firmam statuimus illibatamque servari, ut nostra monasteria juvante Deo illorum tantummodo sit jure contempto, et cenobiaque illa nulli alterius ęcclesię subjaceant alicujus canonice jussionis aut laicorum vel mulierum ditione deserviens pre sola sancta mater ecclesia Romana, sed remotis vexationibus a cunctis gravaminibus divinum opus sub te degentes fratres cum summa devotione perficiant. Si quis autem, quod non optamus, hujus nostri fuerit ausus decreti paginam contraire vel decreto molestari, maledictionibus dampnaticiis sub anatematis innodetur, et inde precella maledictione traditoris. Nam observantes, ex meritis atque precibus apostolorum, vitę futurę premii precellantur. Scriptum per manum Benedicti scrinarii sanctę Romanę ęcclesię, in mense junio, indicione sexta, feliciter. Bene valete.