Charta qua Ornadus et uxor ejus Maria dant monasterio Cluniacensi vineam in villa Verziaco.
Redemptoris jubemur monitis, quo terrena despicientes, mente concupiscamus cœlestia, et de rebus transitoriis atque caducis mercemur æterna. Quapropter ego Ornadus, considerans scelerum meo
rum enormitatem, pro anime mee redemptione dono Deo et sanctis apostolis ejus Petro et Paulo, quasdam res juris mei concedo cenobioque Cluniacensi, cui domnus abba Odilo preesse et prodesse videtur: est autem vinea una sita in pago Matisconensi, in agro Salorniacensi, in villa Verziaco, cujus termini sunt a mane et a cercio terra Cain, a medio die via publica, a sero terra emptoris Ornadi; habet et in longitudine perticas XIIII, in latitudine XII
im. Infra istas terminationes, hanc wineam jam dicto loco ego Ornadus et uxor mea Maria pro animarum nostrarum remedio donamus, eo pacto ut in vita nostra jure usuario possideamus; post nostrum amborum excessum, jam dicti loci fratres eandem teneant et possideant, propriisque usibus jure perpetuo deputent. S. Ornadi et uxoris ejus Marie, qui hanc donationem fieri ac firmari preceperunt. S. Rannulfi levite. S. Ailoldi clerici. S. David sacerdotis. S. Vualterii, qui consensit. [Gauserannus, indignus presbiter, scripsit.]
(Au dos:) Ornadi in Verziaco.