Notum esse volumus, ego, in Dei nomine, Odilo, Cluniacensis monasterii presbiter et monachus, et domnus Rodbertus, ejusdem loci prepositus, querimoniam fuisse et contenptionem inter nos et abbatissam nomine Helisabeth, monasterii quod vocatur Balma, de quodam prediolo quod est situm juxta villam Givriacum, et tamdiu ventilata est illa querimonia et contentio, non cum ira et turbine et discordia, sed cum pace et tranquillitate et legitima ratiocinatione, usque dum veniremus simul et supradicta domina abbatissa, plures Dei ancille cum illa ad supradictum locum, ubi fuerunt presentes venerandi abbates domnus videlicet Allenardus, et domnus Guidricus, et domnus Otgerius, et domnus Gerardus, Linguonensis ecclesie prepositus, et ejusdem ecclesie decanus domnus Asculfus, et domnus Vuarnerius, noster amicissimus et religiosus clericus, Erleius quoque humana scientia et divina sapientia preditus, et alii plures clerici et laici nobiles, quorum ratione et diffinitione cognovimus nos ex parte justiciam supradictarum dominarum et ancillarum Dei, et ille ex parte vestram cognoverunt rectitudinem, et ideo supradicti seniores decreverunt ut supradicta querimonia diffiniretur. Supradicta vero abbatissa et alie sibi subdite Dei ancille, videntes nullam ex predicto predio posse habere ad presens utilitatem, placuit eis ut adquirerent nostram nostrorumque fratrum societatem. Nos vero nostram societatem et fraternitatem illis concessimus, et illarum humiliter adquisivimus. Et ut nostra et illarum per succedentia tempora firma et stabilis permaneat fraternitas, libuit eis nobis concedere partem quam videbantur habere in predicto predio. Nos vero pro magna karitate nobis ab eis exhibita optulimus eis parva satis munuscula, centum videlicet solidos ex moneta publica.