Charta qua Hugo dat monasterio Cluniacensi mansum in villa Trescurt et querelam de quibusdam hominibus werpit.
In nomine Verbi incarnati. Notum sit cunctis Christi fidelibus, quod ego Hugo, pro redemptione animę meę et omnium parentum meorum, dono Deo et sanctis ejus apostolis Petro et Paulo, et ad locum
Cluniacum, cui preest dunnus Odilo abba, quantum mea parvitas permittit, ex hereditate mea quę est sita in episcopatu Augustudunensi, in villa Trescurt: hoc videlicet quod habeo et dare possum; et ad presens unum mansum in vestitura, quod tenebat quidam homo nomine Bartholomeus. Duos autem mansos qui sunt in predicta villa volo tenere quamdiu vixero; post meum vero discessum, ad jam dictum locum deveniant. Facio autem werpitionem de illa querela quam habebam contra illos homines: Rocelinum et uxorem ejus et infantes illorum, quos requirebam ad servos; Vulbertum et uxorem ejus et infantes illorum; Tedricum, Arbertum, Amalbertum, Petrum, Sofisam, Rambergam, Rotbertum. S. Hugonis, qui hanc cartam fieri et firmare rogavit. S. Gausfredi. S. Bernardi. S. Hugonis.