Charta qua Adalbertus dat monasterio Cluniacensi, pro anima sua et anima uxoris suæ Benignæ, terram cum vineis in villa Ipgiaco.
Ego igitur Adalbertus, in Dei nomine, pro anime mee remedio,
aliquid ex mea possessione do ad locum Cluniacum Sancto Petro, hoc est terra cum vineis que conjacet in comitatu Matisconensi, in agro Ipgiaco, in ipsa villa: hoc est IIII
or vineas. Una vinea vocatur ad Pomerium, et est terminata de duabus partibus vias publicas, de tercia terra Heldini, quarta increpito. Alia vinea que in Cantras vocatur. Tercia vinea que vocatur ad Mulnetum, et est terminata de duabus partibus vias publicas, de tercia Sancti Stephani, de IIII Arimberti terra. Quarta vinea vocatur ad Dosel; et usuarium in silva. Ex hoc enim donationem facio pro acquirendo æterna vita et uxoris mee Benigne vel meorum parentum salute; et deinceps habeant monachi in potestate ad faciendum quicquid voluerint. Actum Cluniacum publice. S. Adalberti, qui hanc cartam fieri et firmare rogavit. S. Constancii presbiteri. S. Arluini. S. Amalberti. S. Tetaldi. S. Heldini. Data VI idus januarii, per manus Adraldi notarii, vice cancellarii.
(Au dos:) Adalberti in Itgiaco.