Charta qua Ingelelmus, consentiente uxore sua Emma, dat monasterio Cluniacensi mansum in villa Flagiaco.
In nomine Dei summi. Noverint cuncti Christi signaculo insigniti,
quod ego Ingelelmus, enormitatem meorum peccaminum reminiscens, ultimique diei examen expavescens, pro remedio animę meę, dono Deo et sanctis ejus apostolis Petro et Paulo aliquid de mea hereditate quę sita est in pago Matisconensi, in villa Flatgiaco: hoc est unum mansum qui terminat a mane terra Sancti Mauricii, a circio via publica, a sero terra Leotaldi, a medio die ... Facio autem hanc donationem pro redemptione animę meę, ut Dominus, pro sua pietate, et sancti apostoli dignentur mihi succurrere in ultimi judicii die, et intra paradysi amęnitatem suscipere. Si quis autem huic donationi libenti animo a me factę in aliquo temptaverit contraire, omni maledictioni subjaceat, et quod expetit vindicare non valeat, sed coactus in ęrario publico auri libram solvat, et hęc nostra donatio perpetualiter stabilis maneat. S. Ingelelmi, qui hanc cartam fieri precepit. S. uxoris ejus Emę. S. Arlei, filii ejus. S. alterius filii ejus Bernardi. S. Bernardi. S. Arlei, consanguinei ejus. Actum Cluniaci publice, regnante Rotberto rege.