Multimoda sua miseratione consulens humano generi clementissimus cunctorumque conditor omnipotentissimus Dominus, inter cetera suę benignitatis alloquia, eos summis laudibus effert, qui misericordię operibus insudare noscuntur. Dicit etenim eos inter reliquas quas suis sanctis discipulis loqui dignatus est beatitudines, misericordiam adepturos, qui aliis misericordiam impendere studuerint, cum ait: «Beati misericordes, quoniam ipsi misericordiam consequentur.» Precipitque alio in loco nobis amicos de Mammona iniquitatis adquirere, qui nos possint in ęterna tabernacula recipere. Quam rem et alia perplura in sacris paginis scripta perpendens, ego Wido uxorque mea Eymenildis, cum voluntate filii nostri Rodulfi, donamus Domino Deo sanctisque ejus apostolis Petro et Paulo et ad locum Cluniacum, ubi domnus Odilo abba magis prodesse quam preesse videtur, aliquid ex nostra hereditate, videlicet unum campum et unam vineam, in tali tenore ut quamdiu vixerimus, ego Wido uxorque mea Eymenildis, filiusque noster Rodulfus, teneamus et possideamus. Quando vero aliquis ex nobis vitam excesserit, ejus pars Sancto Petro deveniat. Est autem prefata terra in villa que dicitur Modoy; et terminat a mane de ipsa hereditate, et a medio die terra Sancti Petri, et ad occasum solis de ipsa hereditate, et a tercio via puplica. Facta est autem hęc carta, regnante domno Rotberto rege Francorum, immo Domino nostro regnante in ęternitatis solio. Accipiant autem supradicti loci habitatores, in vestitura de hac hereditate, IIII^or sextarios vini omnibus annis, et unam eminam annone. Et ut carta stabilis et firma permaneat, manu propria firmamus aliisque firmandam tradimus. Signum Widonis, qui hanc donationem fecit. S. Eymenidis, uxoris suę. S. Rodulfi et Stephani, filiorum ipsius. S. Tecę, sororis ejus. S. Odoni.