Charta qua Acminus et uxor ejus Bayrina dant monasterio Cluniacensi res suas in agro Fusciaco.
In nomine Domini nostri Jesu Christi. Notum fieri volumus, quali
ter ego Acminus et uxor mea Bayrina, reminiscentes enormitatem peccaminum nostrorum, donamus Deo et sanctis ejus apostolis Petro et Paulo, et ad locum Cluniacum, cui preest dunnus Odilo abba, aliquid de hereditate nostra: hoc est unum curtile a Casiniaco vocatur, in comitatu Matisconense, in agro Fusiaco; et terminatur a mane et a medio die et a cirtio via puplica, a sero terra Sancti Martini. Et dono ego Acminus medietatem de medio plantu, pro anima mea et Bayrine et filii nostri Gondoini, et aliam medietatem similiter, et in alio loco unum curtile, terminatum a mane de ipsa hereditate, a medio die rivo currente, a circio terra Sancti Martini, a sero terra Eldricę. Medium plantum, quamdiu vixero, teneam et possideam; post meum discessum et uxoris meę ad Sanctum Petrum omnia perveniant. Si quis hanc donationem calumpniare voluerit, anathema sit. S. Acmini et Barinę uxoris ejus, qui fieri et firmare rogaverunt. S. Ambrardi. S. Constabuli. S. Alirici. S. Eldricę. S. Constabuli. S. Duranni. S. Constantii. S. Constantini. S. Girardi. Data per manus Arnulfi, regnante Rotberto rege.