Salvator noster veniens in hunc mundum per incarnationis suę mysterium, iste mos inolevit, ut christiani fideles dando ex suis reditibus, a locis sacratissimis more prestarię adipiscantur. Quapropter noverint tam presentes quam futuri, quod adiit presentiam domni Odilonis, abbatis, et domni Viviani, prioris, ceterorumque fratrum Cluniensis monasterii, quidam bone memorię miles, nomine Petrus, et conjux ejus, nomine Ermengardis, postulantes ut eis quasdam res Sancto Petro delegatis more prestarię inpertiri dignarentur. Quorum peticionibus annuentes, supradictus abbas et ceteri fratres sub eo degentes, dederunt supradicto militi Petro et uxori ejus Ermengarde et duobus infantibus qui de illis nati fuerint, castrum vocabulo Condorcense, et quicquid ad ipsum castrum aspicit vel aspicere videtur, hoc sunt ęcclesię, vineę, campi culti et inculti, silvis, pratis, aquis aquarumque decursibus, molendinis, exitibus et regressibus, exceptis duobus mansibus (sic), unum quem Ansetrudis cum filiis suis tenet, et alium quem Acardus excolit, et quicquid ad ipsos duos mansos aspicit vel aspecere videtur, in vineis, campis, quantum ædificare potuerint illi qui eos tenuerint, sine ullius hominis ammiratione, cetera autem suprascripta teneat Petrus et uxor ejus Ermengardis, et duo infantes qui de illis nati fuerint: tali vero ratione, [ut] quandiu ipsi vixerint teneant et possideant; post illorum discessum, Sancto Petro revertantur supradictas res. Ut autem senioribus jam dicti loci non sint hęc in molestia, donant econtra supradictus Petrus et uxor ejus Ermengardis Sancto Petro mansos tres in vicaria Campica, in villa Ribadanicas, et quicquid ad ipsos mansos aspicit vel aspicere videtur, cultum et incultum, quęsitum et inquirendum, totum et ab integrum, tali vero ratione, ut quandiu vixerint Petrus et Ermengardis, et duo infantes qui de eis nati fuerint, teneant, et omni anno in vestitura IIII^or sextarios inter panem et vinum persolvant et post illorum obitum Sancto Petro revertatur. Et si ipsos tres mansos non potuerint quietos facere Sancto Petro, de alia hereditate componant. Hęc donatio firma sit, stipulatione subnixa. Sane si quis homo, vir aut mulier, aut aliqua omissa persona, qui post discessum Petri et Ermengardis et duorum infantum qui de eis nati fuerint, supradictas res invadere aut calumniare voluerit, primitus iram Dei omnipotentis incidat et beatę Marię et beati Petri, apostolorum principis, et omnium sanctorum quos continet cęlum et terra, veniantque super eum omnes maledictiones quas habet scriptas vetus et novum Testamentum, sitque pars ejus cum Datan et Abiron, et cum Juda, traditore Domini, nisi ad emendatione venerit. Facta carta prestaria ista in mense januario, feria V, regnante Rodulfo rege anno VI. S. Petrus et uxor sua Ermengardis, qui carta ista scribere et firmare rogaverunt manus illorum firma. S. Pontii, filii illorum. S. Umberti. S. Emerioni. S. Tetberti. S. Girardi presbiteri. S. Bonfilii. S. Tetbaldi. S. Rodulfi. S. Letbaldi. S. Adalbaldi. S. Dadoni presbiteri. S. Vuichardi. S. Sufficia. Bertrannus presbiter scripsit.