Charta qua Rannulfus et frater ejus Petrus dant monasterio Cluniacensi terram silvamque de Podio Corticensi et alias res.
Notum sit cunctis presentis temporis et futuri, quod ego Rannulfus recordans sententiæ dicentis: «Facite vobis amicos de Mamona ini
quitatis;» et iterum: «Divitiæ viri redemptio animę ejus,» ob salutem anime meę omniumque parentum meorum, dono et offero Deo ac sanctis apostolis ipsius Petro et Paulo Cluniacensibusque fratribus, ab ipsis, absque ulla calumpnia, vel consuetudine, jure perpetuo retinendum et possidendum, silvam et terram de Podio Corticensi, sicut aqua nomine Valosa currit, et pratum desubtus Belplan, dictum Grande Pratrum, et medietatem campi de Cusellis, ac campum de Craviellis, alterumque ad salicem ubi fons est similiter in Craviellis. Tali etiam tenore, ego Petrus, frater ipsius Rannulfi, omnem meum honorem, hoc est boscum, campos, terram et prata, excepto campo de Graverieh, quem dono Stephano, nepoti meo, ut hoc donum quod facio laudet, et excepta vercheria ad Corcein, quam quandiu vixero tenebo; sed post discessum meum, modo quo superiora, dono. S. Rannulfi, qui hoc donum primus fecit, et fratris ejus Petri, ac filii sui Stephani. S. Rannaldi de Soloniaco. S. Raimberti Bastardi.