Charta qua Ledbaldus, Matisconensis episcopus, dat duos servos monasterio Cluniacensi.
Priscorum norma et auctoritas ostendit legis, ut qui Deo sua largiuntur propria, a propriis mundantur ipsius pietate solita [criminibus]. Unde ego Ledbaldus, sancte sedis ecclesie Matisconensis episcopus, Dei pro amore motus, ac precatu domni Oydelonis, Cluniensis abbatis, cunctorumque fratrum voluntarie obœdiens vocibus, concedo regni celestis claviero duos servulos ex paterno jure mihi proprios, quo amodo beatissimo Petro, Cluniensi cœnobio et fratribus ibi Deo militantibus perpetuum absque alicujus inquietudine persolvant servitium, qui unus nuncupatur Odo, alius Bernardus. De his vero talem hedimus donationem, ut qui eam adnullare voluerit, nichil appetat, sed male coactus auri multetur semuntiam. S. Ledboldi episcopi. Warulfus levita. S. Walterius. S. Costantino. S. Bernart. S. Estepha
nus. Iterum Warulfus. Data per manus Acymono, sub die lunis, mense augustus, annos X Rotberto rege.
(Au dos:) Leudbaldi episcopi, de duos servos.