In nomine sanctæ et individue Trinitatis. Rodbertus et Hugo filius suus, gratia Dei Francorum reges, omnibus sub nostro imperio militantibus, pacem et salutem. Si precibus servorum Dei pro sancte Dei ecclesie statu necnon et eorum utilitatibus assensum prebemus, regiam in omnibus conservamus dignitatem. Quapropter necesse est ut quos intercessores pro nobis ad Deum premittimus, eorum petitionibus aurem accomodemus. Ita enim fiet ut et preces quas pro nobis effundunt ad aurem Dei omnipotentis ascendant, juxta illud Psalmographi: «Desiderium pauperie exaudivit Dominus, et petitiones cordis eorum audivit auris tua.» Idcirco omnium sancte Dei ecclesie fidelium nostrorumque noverit industria presentium scilicet et futurorum, quia venerabilis pater Odilo et fratres sub eo omnipotenti Deo militantes adierunt nostram regiam majestatem supplices, pro quibusdam rebus et potestatibus Sancti Petri nos interpellantes, quatinus ipsis regali auctorite faventes preceptum concederemus eorum justis petitionibus obaudientes: regali itaque auctoritate concedimus eis quandam abbatiolam in honore beatorum martirum Cosme et Damiani dicatam, juxta mœnia Cabilonensis urbis sitam, quam olim comes Hugo et Lambertus episcopus et pater suus Rodbertus jure testamentario tradiderunt beato Petro et Cluniacensi monasterio. Concedimus item curtem quam Belmontem vocant, consecratam in honore beate Dei genitricis Marie, cum omnibus suis appenditiis, sicut Vuido comes obtulit beato Petro. Addimus nichilominus aliam potestatem quam Juliacum vocant, cum omnibus suis adjacentiis et ecclesiis, sicut beate memorie Manasses episcopus obtulit beato Petro. Concedimus item ecclesiam in Laisiaco villa sitam, in honore beati Sulpicii dicatam, cum omnibus ad se pertinentibus, sicut comes Leotaldus et deinceps Milo miles tradiderunt beato Petro. Addimus etiam aliam ecclesiam in villa Tresdo sitam, in honore beati Mauricii consecratam. Confirmamus itaque nostra regali auctoritate et concedimus beato Petro apostolo et Cluniensi monasterio has res supranominatas, ita ut monachi inibi degentes, sine cujuslibet aut regis aut comitis vel cujuslibet inferioris gradus contrarietate, perpetuo jure possideant; et tam pro nobis quam pro statu regni nostri Christi clementiam adque beatorum apostolorum Petri et Pauli patrocinia jugiter deposcant, et pro illis nihilominus qui hanc donationem inconvulsam servare voluerint. Hec autem omnia nostre auctoritatis precepto confirmamus atque sigilli nostri impressione consignamus, successoribus nostris id suggerentes: «Maledictus qui transfert terminos, id est constitutiones proximi sui.»