Charta qua Boso et uxor ejus Aalburgis dant monasterio Cluniacensi campum in Insula inter Bulbrium et Carusium.
Redemptor noster, Dei filius, Dominus Jesus Christus, cernens humanum genus secularibus accionibus implicatum, tale quoddam ei dedit preceptum quatinus resipisceret de diabolico jugo, aut aliquando ad suum auctorem interiorem elevaret obtutum: «Facite vobis amicos de Mamona iniquitatis, ut ipsi recipiant vos in æternis mansionibus, cum vobis presens defecerit seculum». Quapropter ego Boso et uxor mea Aalburgis, pro animarum nostrarum remedio, donamus Sancto Petro et loco Cluniacensi aliquid de nostra hereditate, quem est sita in pago Viennensi, in Insula inter Bulbrio et Carusio, hoc est unum campum qui terminat a mane et a medio die et a cercio terra Sancti Petri, a sero Siebodi; in alio loco campum alium, qui terminatur ex omnibus partibus terra Sancti Petri. Facio autem [hanc donationem] tali conventu, ut ab hodierno die et deinceps faciant monachi ex predictis rebus quicquid facere voluerint. S. Bosonis et uxoris ejus Aal
burgis. S. Widonis, Constancii, Bosonis, Silvestri, Andreæ. Data die mercurii, mense febroario, VIII kal. marcii, anno ab incarnatione Domini millesimo primo. Regnante Rodulfo rege. Rainoardus, levita, scripsit.