Auctoritas extat ecclesiastica nobisque a majoribus nostris tradita, ut si quis aliquid de hereditate proprii juris Deo vel alicui sancto, pro remedio suę animę dare voluerit, per testamentum notum faciat posteris. Quapropter ego Gaucerannus et uxor mea Rotrudis atque filius meus Gerardus, donamus Deo et sanctis ejus [apostolis] Petro et Paulo, ad locum Cluniacum, ubi preest domnus Odilo abbas, aliquid de nostra hereditate quę sita est in pago Matisconensi, in villa Montiniaco, videlicet unum mansum ubi Durannus residet et uxore sua et filiabus illorum, cum omnibus appendiciis suis, cultum et incultum, pratis, vineis, campis, exitibus et regressibus, totum et integrum, quantum ad ipsum mansum pertinere videtur. Et in bosco quem cognominant Borgia, concedimus ad illum qui in eo manso residerit, ut accipiat de illo bosco quicquid ei necesse fuerit, aut ad porcos, sive ad vineas, seu ad mansiones, sive ad alias res. Facimus hanc donationem pro remedio animarum nostrarum seu parentum nostrorum, et pro omnibus fidelibus christianis, ut omnipotens Deus concedat nobis gaudium sine fine mansurum cum sanctis angelis suis. S. Gauceranni et uxoris ejus Rotrudis, et filii Gerardi. S. Leotbaldi. Actum Cluniaci publice, regnante rege Heynrico, epacta VIIII, concurrente I, indictione III, feria V, anno millesimo XXXIII ab incarnatione Domini. S. Bosonis. Si autem extiterit ullus homo, qui contra hanc donationem aliquam calumniam inferre voluerit, primitus iram Dei incurrat, et nisi cito resipuerit, sit pars ejus cum Dathan et Abiron in inferno; atque presens donatio stabilis ad finem permaneat.