Dum in hac vita sumus, cogitare debemus qualiter ad vitam ęternam unde ejecti sumus, reverti mereamur. Quapropter ego Pontius, divino nutu compunctus, recognoscens enormitatem meorum peccaminum, dono Deo sanctisque ejus apostolis Petro et Paulo, ad locum Cluniacum, ubi domnus Odilo piissimus abba magis videtur prodesse quam preesse, aliquid de mea hereditate, pro redemptione animę meę et patris ac matris meę, parentum meorum ac omnium fidelium christianorum, ut omnipotens Deus concedat nobis gaudium sine fine mansurum. Est autem ipsa hereditas sita in pago Trevis, in tribus locis, unus vocatur Villetas, alius Merduzana, atque alius Mota, juxta rivulum qui appellatur Lota, totum et integrum, cultum et incultum, cum campis et pratis, cum omnibus his quę ad istum mansum positum in istis locis supranominatis, quem ego in dominicatu laborare faciebam, pertinere videntur, concedo habitatoribus Cluniensis monasterii, ut faciant quicquid facere voluerint. Si autem ullus homo contra hanc donationem aliquam calumpniam inferre voluerit, nisi cito resipuerit, sit pars ejus cum Dathan et Abiron, quos terra vivos deglutivit, et inantea hęc elemosina stabilis permaneat, cum stipulatione subnixa. Actum castro Torana, feria V, luna XXI, indictione VII, epacta XV, regnante Domino nostro Jesu Christo sine fine in perpetuo. S. donni Pontii comitis, qui fieri jussit. S. domni episcopi Cononis. S. Arberti et fratris sui Hunberti. S. Arberti. S. Leotaldi. Et si aliquis homo aut femina de beneficio quod habuerint in mea potestate habitatoribus loci supra nominati dare voluerint, hoc firmiter concedo, et manu propria firmo.