Charta qua Arleius dat monasterio Cluniacensi res suas, silvas, servosque in villa Tiliaco.
In nomine summe et individue Trinitatis. Ego Arleius, reminiscens peccatorum meorum enormitatem, dono Deo et sanctis apostolis Petro et Paulo, et ad locum Cluniacum, in quo domnus ac venerabilis Odilo abbas preesse videtur, aliquid ex hereditate mea, pro redemptione anime mee, pro redemptione etiam anime Arleii, avunculi mei, et uxoris mee Rodceline filiique mei Agnonis, medietatem
[scilicet] de omnia quecumque habeo in villa Taliacensi, videlicet pratis, silvis, silvam etiam que nuncupatur Vaure, aliamque silvam que vocatur Pradela, aliamque silvam Forestillam, unum etiam molenarium quantum in ipsa villa habeo, de omnia super memorata medietatem [tribuo]. Dono etiam servos: Honoratum et uxorem ejus Adalgisam, filiumque ejus Durannum filiamque Eldegardim, Rotrudimque cum infantibus suis. S. Arlei, qui fieri et firmare rogavit. S. Rodceline, uxoris ejus. S. Agnonis, filii ejus. S. Gausfredi comitis. S. Archimbaldi vicecomitis. S. Guilendi de Tisiaco. S. Rannulfi prepositi. S. Gausfredi clerici. S. Ebrardi. S. Stephani. S. Otonis. S. Gislaberti. S. Gausfredi. S. Gauterii. S. Acardi. S. Hugonis. S. Ainonis. S. Achardi clerici. S. Stephani, mariti ejusdem Rotceline.
(Au dos:) Arlei in villa Tiliaco de suis (silvis) et de uno molendino.