Convenientia quam fecit Walterius Berziensis contra domnum H[ugonem] abbatem Cluniensem, et fratres sibi subditos. In presentia eorum se representavit, culpabilem de pluribus que erga eos fecerat se recognovit, et misericordiam de his que male egerat impetraturus accessit, cuncta que possidebat in eorum jure posuit, ad ultimum corpus et animam suam Deo et illis reddidit. Wirpitionem autem fecit de his omnibus que calumniabat, tam de servis quam de ancillis, terris, agris, silvis, aquis, et quicquid adversitatis sibi intulerant seu monachi sive liberi eorum ac servi. Idcirco hoc fecit ut sibi et animabus patris ac matris sue misererentur spiritualiter et corporaliter, necnon filiis suis post decessum ejus consilium non denegent et adjutorium impendant, dampnum eorum non perquirant nec volentem perquirere recipiant. Cujus cum vidissent benivolentiam et subjectionem satis humillimam, ex misericordia moti quam omnibus affluenter impendunt, omnia perdonaverunt et satis amicabiliter eum receperunt. Hoc scriptum ipse scribere jussit, quatinus firma permaneat vuirpitio quam fecit in perpetuo; si non tenuerit, anathema sit. Acta sunt hec in presentia domni H. abbatis, Gunterii prioris, Isnardi monachi, Petri monachi, Duranni monachi, Walterii Matisconensis episcopi, Rannulfi, Gonfredi archipresbiteri, Hugonis agnomento Buccardi, Olrici, Lietzelini, Constantini, Ebrardi, Jozeranni.