Dum quis consistit in hoc seculo, de futuro debet semper tractare concupiscenti animo. Unde nos fratres Autrannus et Udalricus et uxores nostræ et filii nostri presumimus de Dei misericordia, atque timemus æterne gehenne supplicium; donamus Deo omnipotenti et beato Petro apostolorum principi, qui habet potestatem animas ligandi atque solvendi, et ad locum Cluniacensis monasterii, ubi domnus Hugo abbas preesse videtur, et ad locum Sancti Pantaleonis ac monachis ibidem manentibus, pro redemptione animarum nostrarum vel parentum nostrorum, aliquid de hereditate nostra que est sita in pago Sisteriense, in territorio quem nominant Vorzio: hoc est totum quantum nobis obvenit vel obvenire debet, cum ecclesia que est consecrata in honore sancte Marie et omnium sanctorum, cum omnibus ad se pertinentibus, cum cimiteriis, primiciis, offerendis, terris cultis et incultis, silvis, arboribus, pratis, aquis aquarumque decursibus, exitibus et regressibus et quicquid ibi ex alode parentum meorum mihi obvenit, totum dono Deo et a supradicto loco Cluniaco. Si quis autem nobilis vel ignobilis persona hanc donationis cartam fregerit vel violaverit vel aliq[u]am calumpniam fecerit, omnes maledictiones que in veteri et in novo Testamento contemptoribus legis imprecantur, accipiat et in domo ejus non sit qui inhabitet; sed vagus et profugus sicut Cain fratricida, et cum Datan et Abiron, Barrabam atque Pilato divine ultionis penas inferni retrusus persolvat. Facta carta ista in mense augusto, feria VI^a, regnante Heinrico imperatore. Signum Autranni, S. Udalrici, qui hanc cartam scribere fecerunt et rogaverunt firmare.