Charta qua Gozerannus, uxorque ejus Odila et filii eorum dant monasterio Cluniacensi terras in parrochiis Varennis, Domnique Martini et in villa Manstruaco.
Quia refrigescit karitas, et habundat iniquitas, et quędam bene gesta plerumque a nonnullis injuste usurpantur, iccirco
{corr: idcirco} auctoritate priorum sanccitum est, ut ea quę in presenti fiunt tam ad instruendam bonorum ignorantiam, quam ad refellendam reproborum pertina
tiam, litterarum vinculis comitantur. Et quoniam semper tempore necessitatis ad ea tutanda vel defendenda aliquando debitum humanę conditionis exsolventes, seu aliis preoccupati negociis presentes existere nequeunt, saltim suis ea auctoritatibus ac testamentis defendant. Quamobrem notum omnibus infra sanctæ matris æcclesiæ sinum degentibus sit, quod quidam, nomine Gozerannus, et uxor ejus Odila et filii eorum, pro animarum suarum remedio, dederunt Deo et sanctis apostolis ejus Petro et Paulo quasdam terras quas in parrœchia Varrennis et Domni Martini et in villa Manstruaco possidere videbantur, videlicet cum omnibus ad illas pertinentibus, id est cum servis et ancillis et ceteris. Quod etiam Vuichardus, qui hanc cartam fieri rogavit, laudavit ita habendum et possidendum monachis, nemine contradicente. S. Vuichardi. S. Adalberti. S. Huberti de Borna. S. alterius Huberti de Tileriis.