Charta qua Hubertus et uxor ejus Atela dant monasterio Cluniacensi res suas in villis Besorniaco, Dunziaco, etc.
In nomine Verbi incarnati. Notum sit omnibus fidelibus christianis, quod ego Ubertus et uxor mea Atela donamus Deo et sanctis apostolis ejus Petro et Paulo, ad locum Cluniacum, cui preest donnus Hugo abbas, aliquid in potestate Besorniaco, una frangisia quam tenent duo fratres Josbertus et Tetbertus, et in alio loco, juxta frangisia, alia peciola terra in alodo, et in loco qui vocatur Talicola mea parte que in Forestilia habeo similiter, et in villa Dunziaco unum mansum cum servo in loco qui vo[catur] a Prato Moro, et in Salorniaco, in ęcclesia Sancti Mauricii, medietatem quę michi pertinet, in terris et in pratis; et in alodio quod Bernardus de Gorraterio tenebat de mea medietate, dono similiter, et in Briennensia, in alia villa quę vocatur a Salis, donamus Deo et sanctis apostolis ejus Petro et Paulo, ad locum Marciniaci, quicquid in ipsa villa habemus, totum ad integrum donamus.