Notum sit omnibus fidelibus cujusque ordinis, quod ego Hugo de Longa Aqua, filius Hacberti, tradidi olim sancto Petro apud Cluniacum alodum meum de Boveio legali traditione post meum decessum, reservato mihi in vita usu fructuario, tradens eidem loco in vestituram ad presens unum mansum cum servo et ancilla. Quoniam autem, cogente necessitate, compulsus sum denuo usum fructuarium ejusdem alodi in vadimonium cuidam Wittero tradere, monachi prefati cœnobii id pernoscentes, predictum vadium redemerunt, et omnem prelibatum alodum legali justicia, me abstipulante, sui juris esse fecerunt. Quam eorum redemptionem et meam abstipulationem hac presenti carta coram testibus confirmo, scilicetque jam dictum alodum de Boveio perpetuo esse amodo sub dicione monachorum Sancti Petri Cluniensis, quicquid ibi possideo in sicco et viridi, in pratis, silvis, terris cultis et incultis, servis et ancillis, hoc est medietatem trium partium ejusdem alodi, et medietatem banni ipsius ville. Hec vero sunt nomina servorum, Wido cum uxore et duobus filiis, Gohaldus cum uxore et filiis, Hermannus, Dodo, Sigifredus cum uxore et duobus [infantibus], Humbertus cum duobus filiis, Theodericus, Leduidis cum duobus filiis, Oda cum duobus filiis, et reliqui qui ad ipsum alodum pertinent. Ut autem hec nostra traditio rata permaneat, in plenaria synodo aput Tullum, coram Odelrico illius cœnobii monacho, hanc legendo firmavi, et testibus roborandam tradidi. Ego Hugo hujus traditionis dator signavi. S. Widrici, S. Tehilini.