Scire debet fraternitas unanimitatis ecclesię, quoniam unicuique fidelium est valde necessarium ut dona per divinam largitatem sibi concessa sollerter excolat, sapienter ordinet, recte etiam dividat, ut, cum Evangelicus ille paterfamilias rationem positurus advenerit, non solum ea que largitus est non auferat, sed etiam pro terrenis bene ministratis duplicata talenta simul et cęlestia bona concedat. Tali vero ac tanta auctoritate premonitus, ego, in Dei nomine, Gaufredus, cum fratre meo Dalmatio, dono Deo et sanctis apostolis ejus Petro et Paulo, ad locum Cluniacum, cui magis prodesse quam preesse videtur domnus Hugo abba, aliquid de hereditate que michi jure successionis evenit, videlicet ęcclesias que sunt site in villa Marciniaco, una dedicata in honore sancti Petri, et alia in honore sancti Nicetii; terram etiam que ad ipsam villam pertinet, que in dominio videor habere, cum pratis, vercariis, mansis, etiam cum mansionaribus; de silva etiam que vocatur Crai medietatem, sed et unum servum qui vocatur Stephanus, cum infantibus suis, aquis aquarumve decursibus, cum piscariis et omnia que in predicta villa videor habere, totum ad inquisitum et ad inquirendum; insuper et vercariam ubi feci construi monasterium in honore sanctę et individue Trinitatis, ubi volo ut assidue et perpetualiter monachi Deo serviant et exorent pro anima patris mei Dalmatii et avi Gausfredi, sed et matris meę, omniumque parentum meorum, tali ratione et eo tenore ut, quandiu vixero, partem et societatem habeam in benefactis cenobii Cluniensis, et post obitum meum, dies anniversarius meus et patris mei agatur generaliter. Si quis vero contra hanc donationem aliquid facere voluerit, iram Dei omnipotentis et omnium sanctorum ejus incurrat, et cum Dathan et Abiron sit pars ejus in inferno, nisi resipuerit, et ad emendationem venerit. Signum Gausfredi, qui hanc cartam fieri jussit, et hi testes: Dalmatius, frater ejus, Tetbaldus comes, avunculus ipsorum.