Ego Hugo, Cabillonensis comes, ad memoriam reducens me multis modis carnaliter peccasse, et multa in Deum commisisse, antecessores etiam meos divino auxilio plurimum indigere, memor insuper et juditii futuri et penę non temporaneę, sed miserabilis et eternę, ad remedium anime meę et Tetbaldi, patris mei, comitis supradicte civitatis, et ad salutem ceterorum parentum meorum, beatis [apostolis] Petro et Paulo, et domno abbati Cluniacensi Hugoni, in silva mea Brenniaco, concessi ut omnes monachi, qui apud Carmesam beatorum apostolorum obedientiam custodirent, ligna ad ignem faciendum, ad reficiendas domos, ad clausuras faciendas, ad omnia etiam sibi necessaria acciperent, porcos in ea quotquot haberent et quandiu vellent enutrirent, nemini tamen extraneo darent de ipsa aliquid vel venderent. Quod in ea silva monachis concessi, hoc idem ejusdem ville rusticos super terram Beati Petri demorantes habituros laudavi. Factum est hoc et concessum, mediatore Petro monacho, qui tunc temporis supradictę villę obedientię preerat, quique mihi pro ea concessione octoginta solidos dedit, uxori meę XX^ti, prepositis meis Siguino et Rocleno XV^cim. Ut hec concessio firma in posterum haberetur, testes qui concessioni intererant, quilibet videat subnotatos. Testis Roclenus episcopus. Testis dux Oddo. Testis Siguinus prepositus. Testis Roclenus prepositus. Si quis de hac concessione beatis apostolis vel abbati, vel monachis suis injuriam fecerit, subjaceat judicio Dei, et cum Datan et Abiron perpetuę dampnationi.