In Christi nomine. Ego Bernardus miles, cognomento de Glana, dum infirmitate gravi laborarem, venire feci ad me monachos de Cluniaco, et petii ab eis misericordiam, ut me reciperent in suam societatem; quod et ipsi gratanter et honorifice fecerunt. Ego quoque donavi eis aliquid de hereditate mea, annuentibus filiis meis Berengario, Humberto et Bernardo. Est autem hoc quedam vinea que est sita in parrochia Sancti Johannis, in villa que dicitur Hestriniacus, in pago et in diocesi Cabilonense. Jacet autem ipsa vinea in colle montis predicte parrochiæ, in superiori parte predicte æcclesie; et terminat a mane terra Sancti Petri, a duobus autem partibus, sicut jacet in longum, terminatur duabus viis publicis, superiori et inferiori; nam a quarta parte terminatur terra francorum. Continet autem ipsa vinea duas raissias. In alio quoque loco, in parrochia scilicet de Chamloco, donavi eis illam partem quam habebam in prato qui est juxta pontem posito super rivum Grisonem, quod erat in medio prati eorum, scilicet octavam partem et novenam, quam ego habebam; juxta eundem quoque pratum unum campum donavi illis, qui terminatur ab una parte via publica, ab alia terra francorum, a tercia terra Sancti Petri. S. Bernardi, qui hoc donum fecit, hanc cartam fieri rogavit. S. Berengarii, filii ejus. S. Humberti, filii ejus. S. Bernardi, item filii ejus.