In nomine Dei omnipotentis, Patris et Filii et Spiritus Sancti. Adefonsus, divina favente clementia, Hispaniarum rex. Convenit majestati regię predecessorum regum virtutes et bene acta imitari, per quod et apud Deum et apud homines inveniat gratiam, et in posteros amabilem nominis sui transmittat memoriam. Subiit itaque mihi regi Adefonso in mentem quid egregium inter cętera egerat pater meus rex Fredelandus, pia recordatione semper commemorandus. Comperta namque cœnobii Cluniacensis tam celebri, tam probata, tam sancta religione, divino mox timore compunctus et amore, societatem fratrum Deo et sancto Petro ibidem militantium humiliter expetiit, devotius accepit, fidelissime quoad vixit retinuit, non inaniter credens se participem fore in eorum spiritalibus, si de sua temporali habundantia indigentię servorum Dei fuisset munificus. Unde censum annualem mille videlicet aureos, quos vulgo mancales appellant, conventui Cluniacensi ad vestiarium proprie dedit, quem censum eodem modo per successores suos prefato loco annuatim reddendum instituit et firmavit. Quia vero placuit omnipotentię Creatoris in regno Hesperidum roborare solium meum, ego Dei gratia rex Adefonsus, sicut heres paternę dignitatis, ita quoque bonę successor voluntatis, pactum fraternę societatis cum meis Cluniacensibus inii, statui, firmavi; censum quoque largitatis paternę duplicavi, duo milia mancales in censu annuali Cluniaco persolvens. Communicato etiam cum uxore mea regina consilio, et primum Toletano archiepiscopo et ceteris episcopis meis et primoribus regni mei, fidelibus meis volentibus, consentientibus, laudantibus, astipulantibus, constituo de prefato censu duplicato Cluniacensibus meis fratribus karissimis regię auctoritatis pręcęptum, a me ipso quoad vixero firmissime tenendum, omnibusque succędentibus per secula ventura in regno Hispanię regibus perpetua lege servandum. Hanc autem constitutionem facio pro animę meę remedio, pro animabus patris mei et matris ac fratrum meorum, pro uxore ac liberis meis, ut et vivis prosit ad promerendam eternalem vitam, et defunctis proficiat ad possidendam requiem sempiternam. Si quis vero successorum meorum regum precepti hujus (quod absit!) temerator existens aut violator, censum Cluniacensibus constitutum sive ex toto abnegare, sive minuere temptaverit, sicut ego fido in Domino Deo, a sorte regni se noverit alienum, et judicio divino exheredandum, nisi velociter resipiscat, et abnegatas vel diminutas census condigna satisfactione restituat pensiones. Ut autem inviolabile teneatur hoc meum pręcęptum, hanc kartam fieri conscriptionis jussi, quam regia manu et auctoritate subtus firmavi et corroboravi, atque firmandam ęque principibus ac fidelibus meis consequenter mandavi. Impetravi etiam a Cluniacensi abbate, patre meo domno Hugone, tunc temporis mecum in civitate Burgis commanente, ut omnibus superventuris abbatibus suis successoribus constituat pręcęptum de commemoratione vel obsequio quod pro nobis, videlicet pro patre meo, pro matre, pro fratribus meis, pro me, pro uxore mea regina et liberis, ipse domnus Hugo abbas apposuit et ordinavit, tam pro vivis quam pro defunctis semper agendum. Acta sunt Burgis in civitate. Data apud Burgis civitatem, anno ab incarnatione Domini millesimo XC^mo, indictione XIII^ma, Pascę diebus.