In nomine sanctę et individuę Trinitatis, Patris et Filii et Spiritus Sancti. Notum sit omnibus in gremio sanctę matris ęcclesię pie viventibus, tam futuris quam presentibus, quod nos Warinus et Eldinus, germani fratres, seculum in interitum vergere multorum perditione perpendentes, nosque a vorigine vitiorum in qua alios mergi conspicimus eripere cupientes, inutili nobis militię seculari renuntiamus, et Cluniaci mutatione habitus, sub regimine venerandi patris donni Hugonis abbatis, jugum Domini suave et onus ejus leve ferre concupivimus. Et ne solo corpore videamur renuntiasse, corde autem ei fidem servare, abjecimus quę animos nostros possent illicere. Et ego quidem Warinus optinui uxorem meam quondam, nunc in sororem versam Marciniaco recepi. In commune autem quęquę habuimus monasterio in quo degere elegimus contulimus, ut qui conversionem nostrę primordia sustinerent, aliquid emolumenti ex nobis caperent temporalis. Dedimus ergo Domino Deo et beatis apostolis ejus Petro et Paulo atque prefato monasterio domum nostram in Tierno, et omnem alodum nostrum in eodem loco, et quicquid ad Salviniach habuimus, quicquid etiam ad Buscherules et Gelsan atque Casselas possedimus. Hęc omnia de nostro proprio patrimonio et allodio nobiscum obtulimus Deo pro animarum nostrarum ac omnium parentum nostrorum, tam vivorum quam defunctorum, de quibus ea possedimus remedio, utiliores nobis, et illis censentes fratres et filios specialiter adoptatos, quam perverse viventes et carnaliter propagatos. Addidimus huic dono quicquid de quoquam habuimus in feudo, ut sicut omnia nostra servierant seculo, ita deinceps universa servire incipiant Deo, partem videlicet decimę de Virzach, quam habebamus; feudum etiam quem habuimus de Bertranno, vicecomite de Mirmunt, ipso laudante et donum confirmante; vineas de Muntpancir, et de Campo Acerim et de Bunpassar; XIII quoque solidos annuos ad Uziach; et quicquid habebamus in manso de Saliniach; similiter et in manso de Uschel, terram quoque de Chermes, et quicquid habuimus ad Sumeltre; et quicquid in ęcclesia de Cuziniach, et in terra ad ipsam ecclesiam pertinente; et quod habebamus in bosco de Rodo, quodque in bosco de Vospede. Si quis autem de his aliquid ex nobis in beneficio habebat, si illud habere delectat, de monachis Cluniensibus requirat et habeat. De his terris solvantur XX sextarii fabarum omnibus annis, propter quod inibi uxor mea habitum sanctę susceperit conversationis. Quod si quis adversus hęc calumpniator vel contradictor extiterit, obtinere non valeat quod requirit; sed omnibus maledictionibus novi ac veteris Testamenti confossus regno Dei careat, nisi digne penitendo et quę abstulerat restituendo resipiscat. Facta est donatio hęc anno ab incarnatione Domini M. XC. IIII, indictione II, regnante in Francia Philippo rege.