Epistola Hugonis, Silvanectensis episcopi, ad Hugonem, abbatem Cluniacensem, qua ipsi notum facit se petitioni Hugonis, comitis de Crispeio, assensum præbuisse, ut abbatia Sancti Arnulfi de Crispeio monasterio Cluniacensi subdatur.
Hugo, Dei gratia Silvanectensis episcopus, domino et karissimo sibi Hugoni, Cluniacensis monasterii abbati, salutem et servitium. Notum fieri volumus vestrę benignissimę et nobis dilectissimę sanctitati, libenti animo assensum prebuisse petitioni donni Hugonis, comitis de Crispeio, super abatia Sancti Arnulfi, favente conventu canonicorum sanctę sedis Silvanectensis. Concedimus itaque ut monasterium Sancti Arnulfi de Crispeio sub vestrę sanctissimę dominationis, vestręque religiosissimę sanctitatis omnibus modis subdatur imperio. Et quia exoptamus nobis affinitatem vestrę bonitatis, in dictione vestra situm sit ponendi et auferendi cujuscunque personę volueritis, et hoc quandiu vita ista fruemini. Concedimus preterea, gratia vestri, ut post discessum vestrum successor vester, abbas videlicet Cluniacensis, habeat potestatem ponendi abbatem in supradicta ęcclesia, secundum electionem Cluniacensis capituli, ita tamen ut Silvanectensis ęcclesia et ejusdem episcopus ea quę secundum Deum et secundum auctoritatem sanctorum patrum optinere debent non amittant, verum ea secundum quod canonicus ordo postulaverit obtineant. Ne quid autem grave videatur vestrę benignissimę paternitati in hujusce modi constitutione, mandamus, quia dum presentialiter insimul locuti fuerimus, Deo volente, secundum discretionis vestrę consilium, quod emendandum fuerit emendabimus. Vos autem in presenti ęcclesię consulite.