Quoniam dispositio æcclesiarum omnipotentis Dei gratia in regimine et providentia est commissa episcoporum, pio studio invigilare debet circumspecta sollicitudo eorum, ut ea quę bene ordinata sunt confirmare, confirmata ad meliora semper provehere satagant; ea vero quę a rectitudinis tramite deviare conspexerint, ad equitatis lineam reducere studeant. Quapropter ego Rannulfus, Santonicę sedis episcopus, diu dolens cęnobium Sancti Stephani de Beania per vitam secularium abbatum pariter et monachorum ante nostri pontificatus tempora pessumdatum ac religione destitutum ... expectabam oportunitatem nostris diebus ad ejusdem cęnobii restitutionem. Qua tandem morte Gislemundi abbatis inventa, quamtocius convenire festinavi comitem Engolismensem Wilelmum et Fulcaldum de Archiaco, in quorum consilio et tuitione quantum ad secularem providentia monasterii consistere videbatur. Communicato itaque consilio cum archidiaconis et canonicis nostris, pariterque principibus prenominatis, aliisque idoneis personis, omnes simul unanimi voluntate et tranquilla pace concordavimus ut, salvo in omnibus jure episcopali et matris ęcclesię Santonicę sedis, curam et ordinationem suprascripti cœnobii in sanctam et sapientem manum domini Hugonis abbatis Cluniacensis et omnium successorum mittere deberemus. Volumus igitur et concedimus et laudamus, ego Rannulfus episcopus, et Wilelmus comes, et Fulchaldus de Archiacho, ut ab hoc die in sempiternum maneat subjectum idem monasterium monasterio Cluniacensi et omnibus abbatibus Cluniacensibus, sicut omnia sua monasteria sub ordinatis abbatibus Deo servientia sibi subdita cognoscuntur, salvo tamen in omnibus jure pontificali et auctoritate Santonicę sedis. Et ut concessio vel donatio ista firma et rata maneat in perpetuum, huic carte subscribere et crucis signacula propriis manibus imprimere curavimus. Signum Rannulphi episcopi †. S. Wilelmi comitis. S. Fulcaldi. Testes et laudatores sunt hii subnotati: Amaluinus archidiaconus; Petrus archidiaconus, qui hanc cartam dictavit; Arduinus, magister æcclesię Santonensis; Gaufridus, cantor. Factum est hoc anno ab incarnatione Verbi sempiterni millesimo XC.VII., epacta IIII, concurrente III, Urbano II Romanę sedis pontificatum exornante, Amato archiepiscopatum Burdegalensem administrante, pariterque beati Petri legatione fungente, Philippo in Francia regnante, Wilelmo ducatum Aquitanię tenente.