In Christi nomine. Ego Adefonsus, Dei gratia Toletani imperii rex et magnificus triumphator, labentis mundi illecebris irretitus, vidensque quem fugientem sequor complecti non valeo, et experimento cognoscens quod mundus semper amatores suos post se trahit ac decepit, meliori consilio divinitus armatus, cupiens pro perituris mansura, et pro caducis eterna adquirere, offero Deo et sanctis martyribus ejus Facundo et Primitivo, et fratribus in eorum ecclesia Deo servientibus, sub custodia religiosissimi abbatis domni Dias et regula Sancti Benedicti, unum monasterium in honore sancti Salvatoris dedicatum, cum sua villa ab integro que dicitur Villaverde, et sic monasterium quomodo in illa villa in qua est positum, jacet in valle de Vidriales, quod michi accidit per consuetudines patrie a subcessione comitis Monini Fernandis, a patria exilio propter superbiam suam relegati, quod in vita sua dederam dilectissime uxori mee Berte, regine; ad cujus mortem do illud ad vestimentorum, cibi et potus monachorum in Sancto Facundo, ubi corpus ejus tumulatum est, Deo servientium, pro remedio anime mee ac sue; et sic trado illud monasterium cum sua villa, quomodo et omnes adjectiones illius, tam villarum quam etiam decaniarum, parrochiarum vel ipsi monasterio servientium omnium suarum hereditatum, ita quomodo illud suo tempore mea mulier in jure proprio habuit, cum toto suo debito, quanto ad eum pertinuit vel pertinere debet: hoc est cum montibus, fontibus, pratis, pascuis, paludibus, rivis, piscariis et molendinis, arboribus fructuosis vel infructuosis, et omni ornamento ecclesie, et omni profectu hominis, qui ad eum pertinet vel in ipso est; et volo ut serviat Sancto Facundo per tale foro quomodo illi serviunt et alie sue hereditates, et monachis Sancti Facundi qui ibi quesierint habitare volo habere talem consuetudinem et foro quomodo monachi ejusdem monasterii habent, qui licentia abbatis in omnibus decaniis suis undique sunt dispertiti: hoc est ut nullus ibi ubi quisquam eorum fuerit, non audeat pignorare aut aliquam molestiam inferre, quod si quis facere presumpserit, quingentorum solidorum dampna patiatur; et terdecim pauperes ibi pro remedio anime mee et uxoris mee Berte regine, sive in vita mea quomodo et post hujus ipsius decursum semper pastantur, ut qui de nostro beneficio temporali sustentantur in terris, eorum precibus adjuvent et sublevent in celis, et qui mei memoriam agere neglexerint, illius memoria de libro vite radatur, et in extremo examine vindicte ulcionem patiatur. Scriptum quippe est, quod qui pro alio orat semetipsum Deo commendat, et ... negat esse quod est, adclause fuerint janue sponsi, cum clamaverint: «Domine! Domine! apperi», notus esse negabitur, et proinde ut mei memoria semper scripta in Sancto Facundo et fratribus ibidem Deo servientibus habeatur, volo ut ab hodierno die et deinceps illud monasterium suprascriptum de jure meo sit abrasum et dominio servorum Dei sit traditum, cum omnibus hereditatibus suis sibi pertinentibus, cum tale foro et cum tale directo, sicut illud mea mulier Berta regina tenuit vel habere debuit, et serviat post partem Sancti Facundi, sicut directo habent ii omnes alie sue hereditates, absque omni fisco regali, evo perhenni et per secula cuncta servire. Si quis tamen, quod ego fieri minime credo, contra hoc meum factum ad disrumpendum venerit, quisquis ille fuerit, qui talia comiserit, sive sit propincus vel extraneus, sit excommunicatus et a christiane fidei libertate separatus, et cum Datan et Abiron, quos terra vivos absorbuit, quia contradixerunt mandatis Dei et Moysis, servi ejus, et cum Juda, Domini traditore, qui laqueo se suspendit, et sic vitam cum visceribus fundit, in profundo inferni eternas penas luiturus demergatur, et hoc meum factum in cunctis plenam obtineat firmitatem, et pro dampna temporalia, si quis hujus mee actionis temerario usu isrupere temptaverit, paciat vobis vel voci vestre duplatum vel triplatum, et vobis perpetim possidendum, et ad partem regis quinquaginta libras auri coti persolvat. Facta hec carta in castro Froila, era millesima C^a XXXVIII, VIII^o kalendas februarii. Adefonsus, Dei gratia totius Ispanie imperator, quod fiat confirmo. Raimundus, totius Gallecie comes et gener regis, confirmat. Urraca, soror regis, confirmat. Urraca, regis filia et Raimundi comitis uxor, confirmat. Enrricus, Portugalensis comes, confirmat. Uxor ipsius Tarasia, filia regis, confirmat. Bernardus, archiepiscopus Toletanus, confirmavit. Raimundus, Palentinus episcopus, confirmavit. Petrus, Legionensis episcopus, confirmavit. Garsias, Burgensis episcopus, confirmavit. Petro Assueris, comes, confirmavit. Garsias Ordonis, comes, confirmavit. Martinus Flains, comes, confirmavit. Sanxius Petri, comes, confirmavit. Fernando Diaz, comes, confirmavit. Michael Alfonso, majorinus regis, confirmavit. Michael, majorinus Astorice, confirmavit. Munio Dias, majorinus in Carrione, confirmat. Don Felice in Castella confirmat. Ordonio Alvaris, armiger regis, confirmat. Alvar Dias confirmat. Gunzalvus Nunnis confirmat. Vermudo Roderiquis confirmat. Monio Roderiquis confirmat. Rodrigo Gunsalvis confirmat. Godestus Roderiquis confirmat. Petro Alvares confirmat. Gunsalvo Asuris confirmat. Gomis Martines confirmat. Pelagius Erigis, cognomento Botta, publici officii notarius, qui et scripsit confirmans.