Noscant omnes, quatinus Robertus salnerius calumpniabatur Landrico militi medietatem michii quam injuste tenebat. Qui justicia archidiaconi pactus est reddere salnerio Cluniacensi in unoquoque anno marcam argenti, medietatem in media Quadragesima, alteram medietatem in festo Omnium Sanctorum. Sed adhuc archidiaconus consilio virorum bonorum retinuit ecclesie Cluniacensi, laudantibus ambobus salnerio et Landrico, quod cum salnerius Cluniacensis redderet Landrico ea que tunc jure jacebant super illam medietatem michii, ita dico si illam medietatem michii jure vel ratione monachus salnerius deberet habere vel ei melius deberet accidere, Landricus acciperet debitum. Hujus rei testes sunt isti: archidiaconus, Willelmus canonicus, magister Stephanus, Wido Ermenfredus et frater ejus Gunterius, Fromundus prepositus, Wido Waldrici filius, et Selvus.