Notum sit omnibus, tam presentibus quam et futuris sanctæ ecclesiæ filiis, quoniam Humbertus Borbonensis castri, quod in Eduensi pago situm est, miles et dominus, dedit Deo et sanctis apostolis ejus Petro et Paulo monachisque Cluniacensibus, atque firmissima concessione laudavit, quicquid juste vel injuste habere seu calumniari videbatur in villa quæ dicitur Frantia et in alia villa quæ vocatur Mediolanum, terras videlicet, servos et ancillas, similiter et condaminas, id est culturas, cum interjacenti terra de Cinzosc, et silvam de Mai, sicuti quondam Ansedeus, frater ejus, Sancto Petro donaverat, et ipse laudavit et concessit; in villa etiam quæ dicitur Casellas, in Matisconensi pago sita, quicquid Joscerannus miles, cognomento de Joperra, cum uxore sua Odila, pro remedio animæ suæ dederat, æcclesiam scilicet et cimiterium, vineas et prata, terras cultas et incultas, silvas et aquas, aquarumque decursus et molendina et quæcumque ex utraque parte fluminis ad eandem villam pertinere videntur, et ad ultimum quicquid juste vel injuste in eadem villa et ad eam pertinentibus calumniabatur, servos videlicet et ancillas, exceptis quibusdam servis qui vocantur Asnini: dedit etiam ipse Deo et sancto Petro, et laudavit et concessit. In villa quoque quæ vocatur Mazeriacum, terras quas monachi a quibusdam hominibus data commutatione in jus Sancti Petri devenire fecerant. In villa etiam Cimandrensi et in Sarciaco, possessiones quasdam terrarum quas camerarius Cluniacensis, domnus Hugo, a quibusdam prepositis Guntardo et Engelelmo comparaverat, et terram quam a Wichardo de Biciaco emptam juris Sancti Petri esse fecerat. Item in Sarciaco, mansum Landaldi, et ipsum etiam Landaldum et filios ejus, et in villa Cluniacensi, possessionem domus quæ quondam fuerat Wichardi de Casellis, et uxorem Duranni, qui cognominatur Super Opus, nomine Blismodem, et filios et filias ejus, et Girbaldum et Wichardum et Robertum, fratres ejus, et filios et filias eorum. Hæc quidem omnia, sicut supra scripta sunt, quæ ipse juste vel injuste prius calumniabatur, werpivit et dedit Deo et sancto Petro et monachis Cluniacensibus. Denique etiam adnotamus Bernardum Crispilium, liberum hominem, quem dedit Deo et sancto Petro. Similiter et Walterium de Tasiaco, quem pro servo calumniabatur, ea conventione dedit Sancto Petro, ut pro illo unum ex parentibus ejus accipiat, qui servili conditione teneatur astrictus. Pro his vero omnibus, predictus Humbertus suscepit a monachis Cluniacensibus quingentos solidos et uxor ejus centum, et filius ejus Ansedeus centum, et alius filius ejus, Willelmus, de scarlata rubea tunicam unam. Factum est autem hoc donum et hæc concessio ab ipso Humberto et a filiis ejus Ansedeo et Willelmo in capitulo Cluniacensi, in manu domni Heinrici prioris, et in manu domni Bernardi camerarii, presente fratrum conventu. Peracto igitur hoc dono et hac concessione in capitulo, ibidem beneficium et societatem loci concedentibus sibi fratribus accepit, ut etiam si monachus fieri vellet, libenter susciperetur; et si in laycali vita obiret, delatus Cluniaco honorabiliter sepeliretur, et debitum missarum, et orationum, et elemosinarum, sicut pro uno monacho ita et pro eo ab omnibus persolveretur. Hujus quoque doni testes subscribuntur isti: Jocerannus miles de Vilers, Ansedeus miles de Angleuris, Artaldus miles de Buisol, Wido miles de Logiis, Artaldus miles de Buseria, Petrus miles Ruils, Bernardus miles de Umble, Ilius miles de Crais, Durannus de Sancta Maria, et filii ejus Petrus et Hugo, Guntelmus, prepositus Sancti Ypoliti, et Hugo presbiter frater ejus, Bernardus de Sarciaco. Acta itaque sunt hæc VIIII kalendas maii, tempore domni Hugonis abbatis, regnante Francorum rege Phylippo, presidente apostolicæ sedi venerabili papa Paschali.