Quocienscumque ad utilitatem seu cautelam futurorum generali vel publica preceptione sanccitur, necesse est ut litterarum apicibus annotetur, ne forte, aliis decedentibus, aliisque succedentibus, paulatim res oblivioni tradatur. Qua ex re opere precium esse videtur hanc cartam de quorumdam hominum libertate conscriptam posteris commendare, ne ingenua libertas calumpniatorum detestanda cupiditate jugo servitutis iterum addicatur. Igitur in villa quę dicitur Pruilinguis, quę juri Cluniacensis ęcclesię noscitur subjacere, quidam laicalis ordinis homines erant, qui quorundam militum de duobus castellis, id est Branciduno et Seneciaco, servi esse videbantur; qui videlicet milites generali placito commoniti, tali eos de convenientia sanctis apostolis Dei Petro et Paulo et Cluniacensi cœnobio dimiserunt, ut inde ipsi in ejusdem Cluniacensis ęcclesię cimiterio sepelirentur, sed hoc postea minime servatum est. Unde factum est, ut filii eorundem militum eosdem libertos rursum servitutis jugo appeterent, ita ut unum ex eis captivum ducerent. Videns hoc domnus Stephanus, Galunniacensis villę decanus, clamorem inde fecit ante domnum Hugonem, abbatem. Jussu itaque ejusdem venerandi patris, domnus Ludovicus, Cluniacensis villę decanus, et domnus Artaldus, Lordonensis decanus, cum supradicto Stephano, ad placitum in Brancidunensi et Seneciacensi castro convenerunt, eisdem raptoribus et jam dictę libertatis infractoribus rectum obtulerunt, quod ipsi accipere noluerunt. Tandem vero veritatis ratione convictos ad hoc suasionibus seu pecunię commutatione perduxere, ut eos quos injuste invaserant, sub testimonio quorundam militum ipsius patrię nobilium, penitus relinquerent in manu supradictorum seniorum, qui eidem placito interfuerunt. Hi sunt autem milites qui hanc werpicionem fecerunt: Wichardus de Martiliaco, et omnes filii et filię ejus; et ipse Wichardus XXX solidos inde accepit. Item Hugo et Arleius fratres, nepotes ipsius, et due sorores eorum, id est Mirabilia et Bonitta. Porro Hugo et Arleius XXX solidos inde acceperunt. Item Bernardus, cognomento Nigricorius, et Gauscerannus, frater ejus, milites de Seneciaco, simili modo hanc werpicionem fecerunt in manu supradictorum seniorum. Hi sunt autem rustici, qui a servitutis jugo liberati Beati Petri servitio mancipati sunt: Bernoinus pater et filii ejus David et Wichardus; item filii David, Otgerius, Petrus et Arlebaldus; item filii Wicardi, Petrus et Wicardus, et omnes qui ex eorum genere in posterum nati fuerint. Testes vero hujus relictionis seu werpitionis hi sunt: Wicardus de Sala, Bertrannus de Ver, Adalardus de Sala, Humbertus cognomento Pesandus et Walterius frater ejus, Bernardus cognomento Sofredus, Radulfus. Facta est hec carta anno Verbi incarnati millesimo C^o III^o, tempore domni Hugonis abbatis, anno L^o V^o ordinationis ejus.