Epistola Paschalis papæ II, qua mandat monachis Sancti Egidii ut Cluniacensis ordinis districtionem efficacius teneant.
P[aschalis], episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis monasterii Sancti Egidii monachis, salutem et apostolicam benedictionem. Monachorum status a seculo omnino divisus est, ut choereat Deo, aliis enim licet et Deo servire et seculum non relinquere; monachis autem nec corpora licet nec voluntatem habere in propria potestate, ut in eis illud Dominicum impleatur: «Non veni facere voluntatem meam, sed ejus qui misit me.» Unde dilectionem vestram litteris presentibus commonemus, ut omni nisu omnique studio divine dilectioni vos
artius astringatis, et postpositis vanitatibus seculi, pleno mentis affectu Dei semper faciem inqueratis, propter quod opportunum vobis est, ut sicut a prioribus vestris dispositum est, Cluniacensis ordinis districtionem efficacius teneatis, ne, si aliter feceritis, in hominum detractionibus pateatis, et apostolice sedis indignationem gravius incurratis; Cluniacensis enim monasterii ordo multis locis per Dei gratiam religionis amplioris lumen infundit. Data Beneventi, III kalendas julii.