Stephanus, Dei gratia Eduensis episcopus, universis diocesis nostre archidiaconis, archipresbiteris atque presbiteris, salutem. Quoniam predecessores nostri speciali et precipua dilectione erga Cluniacensem ecclesiam devoti semper extiterunt, dignum duximus et nos vestigiis eorum inherentes, prefate ecclesie abbatem et conventum propensius amare, et omnia que juris eorum sunt ab iniquorum infestatione quantum poterimus deffensare. Proinde dilectioni vestre mandando precipimus, et precipiendo mandamus, ut si quando predictus domnus abbas Cluniensis, vel quispiam de prioribus ejus seu de monachis ubilibet manentibus, in conspectu vestro clamorem fecerit aut deposuerit querelam, non aliter quam si vestrum esset negotium, partes eorum viriliter adjuvetis, et omnem justiciam super malefactores illos pro eis faciatis. Quicumque autem preceptum illud in irritum duxerit, noverit pro certo quia in eum graviter, actore Deo, vindicabimus.