In nomine sanctę et individuę Trinitatis. Amen. Quoniam, scriptura testante divina, honor regis judicium diligit, quod judicium ita intelligimus, ut bona discernamus a malis, et mala devitemus, bona vero sectemur, consequens est et valde congruum, ut hujus censura judicii et prius in nobis ipsis ac postmodum in aliis conservetur a nobis; quatinus et malefacientes a suis improbitatibus regia auctoritate reprimi et benefacientes in suis bonis voluntatibus regia munificentia debeant adjuvari. Quapropter noverit fidelium tam presentium quam futurorum devotio, quoniam ego Ludovicus, Dei gratia Francorum rex, voluntati et peticioni domni Odonis, prioris ęcclesie Sanctę Marię de Karitate, quam specialiter diligo, obtemperans, donum quod eidem Sanctę Marię de Karitate tempore patris nostri factum est, quodque idem pater noster laudasse et confirmasse cognoscitur, de monasterio videlicet beatissimi martiris Laurentii, quod Aurelianis juxta Ligerim situm est, cum omnibus que jam eidem loco data sunt vel deinceps dabuntur, nos quoque laudamus et confirmamus, quatinus a nulla seu presentium seu futurorum persona hęc regalia violari valeant instituta. Preterea autem omnibus in burgo Sancti Laurentii quantumcumque dilatando et amplificando se extenderit commanentibus, excepta dumtaxat strata publica, hanc habere in ęternum libertatem concedimus, ut nullus nobis in regno succedens, immo nullus humanitatis artatus metis, cujuslibet conditionis vel exactionis, aut illius etiam consuetudinis que vicaria dicitur, eos audeat molestare jugo, sed omnes consuetudines et justicias atque omnia forisfacta a minimo usque ad maximum, nullus omnino alius nisi fratres ibidem consistentes accipiant, et proprii eorum juris sit omnia talia accipere, emendare atque disponere. Providentes etiam quieti et paci eorum, constituimus atque precipimus, ut si idem fratres de domibus burgi sui alicui homini censum debent, quando census ille de cujuslibet manu, ut assolet, in alterius manum venerit, vel si forte contigerit ut idem census ab aliquo superiore domino per quamlibet occasionem requisitus fuerit vel occupatus, nichil amplius omnino exigatur, nichil reddatur, nisi plani census summa, que priori domino antea reddi consueverat. Villam quoque, Gometum nomine, quam pater noster cum suis habitatoribus eadem libertate donatis supradictis fratribus impendit, quam nimirum de proprio regali jure esse constat, excepta silva, nos quoque impendimus. De silva etiam quantum sibi suisque in eadem villa habitantibus opus fuerit, in omnes usus concedimus. Ut autem hoc memorię firmiter traderetur, scripto commendavimus, et sigilli nostri auctoritate et manus nostrę impressione corroboravimus. Actum publice Aurelianis, anno incarnati Verbi millesimo CXVIIII, regni nostri XI, adstantibus in palatio nostro [his qu]orum cum signis subtitulata sunt nomina: Signum Willelmi, dapiferi. S. Gisleberti, buticularii. S. [Hu]gonis, constabularii. S. Widonis, camerarii. Huic etiam rei interfuerunt Hugo de Rua Nova, Paganus filius Warini, Hugo Griarius, Gaudo Herluinus. Data per manum Stephani cancellarii.